ik doe het voor de schoonheid
want zij is koningin
ik dien haar alle dagen
maar ik ben haar te min
ik smacht naar een beloning
voor zoveel trouw en vlijt
of op zijn minst een teken
van hare majesteit
ooit gaf ik, als een heilige, de kleren van m’n lijf
dat kon haar niet bewegen
ze hield de lippen stijf
ik dacht: dan doe ik het wel anders,
vanaf nu is het wit of zwart
ik laat niet meer met me sollen
en speel het spel keihard
ik dwaalde door de straten
en viel voor elke vrouw
ik kende geen genade
en toonde geen berouw
ik liet zoveel verkommeren
m’n meesterwerk onvoltooid
m’n vrienden en familie,
voor haar had ik gemoord
maar nee, niets kon er baten
ze zweeg in elke taal
haar ster onbereikbaar
en dit is mijn verhaal
ik doet het voor de schoonheid
want zij is koningin
ik dien haar alle dagen
maar ik ben haar te min