In haar kast zit een doos, in die doos zit een brief
Die schreef ik haar ooit, maar ze las hem toen niet
Want ze wist dat ik toen toch niet beter wist
En ik was weer eens boos en ik werd niet gehoord
Mama weent niet want ze wil niet dat ik ween
Haar tranen zijn voor haar en haar alleen
Mama weent niet want ze wil niet dat ik ween
Van de vrouw die ze was voor ze me heeft gehad
Weet ik weinig of niets, ken ik weinig verdriet
Was ze wulps zoals m’n zus, heeft ze meisjes gekust…
Misschien heeft ze ooit opgeschreven wat ze door ons heeft gemist
Misschien waren er dagen waar ze zelf geen raad mee wist
Maar als ik morgen d
ronken ben en meer durf dan vandaag
Dan vraag ik het haar, ja dan vraag ik het haar
En voor alle bange uren
Die ze aan ons heeft verspild
Schenk ik haar 10 000 bloemen
Want die heeft ze echt verdiend
En als ik morgen dronken ben en meer durf dan vandaag
Dan geef ik ze haar, ja dan geef ik ze haar